دوکلمه خودمونی(سه شنبه 88 اردیبهشت 1 ساعت 8:38 صبح )

هوالرحمان

سلام اوستا کریم

من که به لطف شما خوبم امیدوارم تو هم از دست من راضی باشی بهترین خوبان

میگم هنوز داری منو رها که نکردی به حال خودم نزاشتی با گناهها خوش باشم یدفعه حالم و بگیری که این عین بدجنسیه که با ذات اقدس تو جمع نشود عزیز خودت بهتر از هرکسی میدونی چقدر خاطرت برام عزیزه پس ای عزیز همیشه کنارم باش و بزار حس کنم که پشتم ایستادی و بتونم بهت تکیه کنم اونجوری نگام نکن اگه خودت یادآوری نکنی خودم یادم میاد چقدر آدم آلوده ای هستم میدونم از هرانگشتم یه گناه میریزه ولی مثل همیشه ازت میخوام ستارالعیوبم باشی و اسرارم رو هیچوقت فاش نکنی فکرمیکنی خودم ناراحت نیستم باورکن خودم هم عذاب میکشم به جون خودت که خیلی عزیزی همیشه شرمنده ات هستم خودم به خودم میگم عجب روئی داری دختر تو چطور میتونی جلوش وایستی و همینجوری ازش درخواست کنی تو که به هیچ کدام از حرفاش گوش نمیدی چطور روت میشه اونم چی وایسی ازش بخوای تو کار اشتباهی که داری انجام میدی پشت و پناهت باشه این نهایت گستاخیه میدونم ولی تو این بنده گستاخ رو ببخش تنهاش نزار خیلی مخلصیم باورکن

هر روزشیطان لعنتی
خط های ذهن مرا
اشغال می کند
هی با شماره های غلط ، زنگ می زند،‏ آن وقت
من اشتباه می کنم و او
با اشتباه های دلم
حال می کند.
دیروز یک فرشته به من می گفت :
تو گوشی دل خود رابد گذاشتی
آن وقت ها که خدا به تو می زد زنگ
آخر چرا جواب ندادی
چرا بر نداشتی ؟!
یادش به خیر آن روزها
مکالمه با خورشید
دفترچه های ذهن کوچک من را
سرشار خاطره می کرد
امروز پاره است
آن سیم ها که دلم را
تا آسمان مخابره می کرد .

با من تماس بگیر ، خدایا
حتی هزار بار
وقتی که نیستم لطفا پیام خودت را
روی پیام گیر دلم بگذار